Günümüzde yapılan çalışmalarda okul reddi davranışı dört ana gruba ayrılmıştır. Okul fobisi de bu gruplardan bir tanesidir; fakat okul reddinin başka nedenleri de olabilir:
- Negatif duyguya neden olan durumlardan kaçınma – Okul fobisi: Özellikle ara sınıf çocuklarında görülen okul reddi davranışının temelidir. Okulda yaşadığı kötü bir olay (arkadaşlarının dalga geçmiş olması, bir öğretmenin ona bağırmış olması gibi) nedeniyle okul çocukta korku, kaygı gibi olumsuz duygulara neden olur. İşte bu durum tam olarak okul fobisi olarak tanımlanır.
- İtici sosyal durumlardan kaçınma: Çocuk okuldaki sosyal durumlarda zorlanıyor olabilir. Örneğin sınıfta bir değerlendirmeye girmek, bahçede yaşıtlarıyla sohbete başlama veya bir gruba dahil olmak gibi sosyal durumlar ona kaygılandırdığından dolayı okula gitmek istemiyor olabilir. Böyle durumlar sosyal fobi ile tanımlanır.
- Ayrılma kaygısı: Özellikle okula ilk başlayan çocuklardaki okul reddinin başlıca nedenlerinin arasında çocuğun anneden veya ona bakan kişiden ayrılmakta zorlanması vardır. Bu “ayrılma kaygısı” denir. Özellikle yuvaya gitmemiş çocuklar ve aşırı koruyu anneye sahip çocuklar ayrılma kaygısını daha fazla yaşarlar. Bu çocuklarda hiçbir nedene bağlanamayan fiziksel şikayetler görülür ve evde kaldığındaki ilgi nedeniyle de okula gitmeme davranışı ödüllendirilmiş olur.
- Okul dışında bulunabilecek cazip durumların peşinden gitme: Bu durum genellikle ergenlerde rastlanır. Okul saatlerinde okula gitmeyerek bilgisayar oyunları, arkadaşlarıyla sinemaya gitme daha cazip davranışları yapma eğiliminde olurlar.
Okul fobisinin belirtileri şunlardır:
·
Depresyon
·
Aşırı
yorgunluk/bitkinlik
·
Korku
ve panik
·
Genel
ve sosyal kaygı
·
Endişe
·
Fiziksel
ağrı şikayetleri (bulantı, kusma, baş ağrısı, ishal vs)
·
Agresyon
·
Sabahları
uyanamama veya yataktan çıkmayı reddetme
·
Okuldan
kaçma
·
Ağlama
nöbetleri
·
Karşı
koyma, meydan okuma
Görsel www.rgj.com adresinden alınmıştır. |
Bu belirtileri
gösteren çocuk için ailenin yapacağı en önemli şey durumun fiziksel bir
rahatsızlıktan olmadığından emin olduktan sonra profesyonel destek almaktır. Çünkü
okul fobisi veya reddi olan çocuğun öncelikle davranışın temeli bulunmalı
sonrasında da bu alana yönelik müdahalede bulunulmalıdır. Ayrıca erken dönemde
müdahale edilmeyen okul reddi davranışı ileride depresyon, kaygı bozukluğu gibi
sıkıntıların yaşanmasına neden olabilmektedir.
Bu süreçte
ailelerin dikkat etmesi gereken en kritik nokta çocuğun okula gitmeyip evde
kaldığında evdeki ortamın cazip kılınmaması gerektiğidir. Örneğin evde kaldığı
bir günü evde annesiyle televizyon seyrederek geçirmek, veya hep beraber bir
alışveriş merkezine gitmek okul reddi davranışını ödüllendirmek ve bu
davranışın tekrar etmesine zemin hazırlamaktır. Evde kalmasına izin verildiği
günlerde okul saatleri içinde (ders saatleri ve teneffüs zamanları
belirlenerek) mutlaka okul programının uygulanması oldukça önemlidir. Özellikle
okul fobisi olan çocuğun okula tam devamı ancak her sefer biraz daha fazlasını
yapması hedeflenen kademeli bir programla sağlanmalıdır.
Okul ortamında
çocukla birebir ilişkideki öğretmenlere büyük görev düşmektedir. Öncelikle
devamsızlığın okul reddinden mi yoksa okuldan kaçmadan kaynaklandığı iyi ayırt
edilmedir. Devamsızlık yalnızca bir disiplin sorunu olarak görülmemeli,
psikolojik bir temeli olabileceği de
unutulmamalıdır. Psikolojik temelli bir okul reddi durumunda ise öğretmenin
yapabileceği en önemli yardım aileyi öncelikle okulda eğer varsa rehberlik
birimine yönlendirmek ya da bir profesyonel yardım almalarını önermek
olacaktır. Sonraki süreçte ise öğretmenin aile, rehberlik birimi ve destek alınan
profesyonel kişi ile işbirliği içinde olması çocuğa büyük destek sağlayacaktır.
Özellikle okula devamının kademeli olarak sağlandığı çocuklarda bu
programa öğretmenin de destek veriyor olması büyük önem taşır.
Sevgiler,
Cemre Soysal